یک گروه برتر لابی ضد سقط جنین، کمیته ملی حق زندگی، اخیراً قانون نمونه ای را برای ایالت ها پیشنهاد کرده است که انتقال اطلاعات «از طریق تلفن، اینترنت یا هر وسیله ارتباطی دیگری» را که برای خاتمه دادن به یک رابطه استفاده می شود جرم محسوب می شود. بارداری.
به عنوان مثال، در ایالت هایی که سقط جنین غیرقانونی است، چگونه زنان می توانند از گزینه های خود در جاهای دیگر مطلع شوند؟ آیا رسانهها میتوانند آگهیهایی را در سراسر خطوط ایالتی از ارائهدهندگانی که در ایالتهایی که سقط جنین غیرقانونی نشده است منتشر کنند – همانطور که دادگاه عالی مدتها پیش اعلام کرد که میتوانند؟ آیا زنان اجازه خواهند داشت که اطلاعات مربوط به سقط جنین را بپذیرند اگر تصمیم به خاتمه بارداری بگیرند اما در حالتی زندگی نکنند که اجازه آن را می دهد؟ اگر دولت ها برای غیرقانونی کردن این نوع تبادل اطلاعات اقدام کنند چه؟
“اگر افراد مخالف سقط جنین می توانند با بیماران صحبت کنند، آیا افراد طرفدار نمی توانند به زنانی که به دنبال سقط جنین هستند مشاوره دهند؟” او گفت.
برخی از کارشناسان متمم اول که از حقوق سقط جنین حمایت می کنند، گفتند که از دیدن تلاش مجدد ایالت ها برای جرم انگاری چنین سخنانی تعجب نمی کنند.
بسیاری از ایالت ها اساساً دقیقاً این کار را قبل از تصمیم رو در برابر وید در سال 1973 انجام دادند. و مشخص نیست که آیا دادگاه ها متوجه خواهند شد که حمایت های ارائه شده از بیان در قانون اساسی همچنان برای حامیان حقوق سقط جنین اعمال می شود زیرا آنها به دنبال دور زدن مجموعه محدودیت های جدید هستند یا خیر. .
آقای رینزی که در دادگاه عالی به نمایندگی از النور مک کالن که به زنان در خارج از کلینیک ها مشاوره و حمایت می کرد به امید اینکه آنها را متقاعد کند که سقط جنین نکنند، در دادگاه عالی بحث کرد، گفت که فکر می کند تگزاس در صورت تلاش در زمینه قانونی متزلزل خواهد بود. هر کسی را در نیویورک به خاطر بیلبورد محاکمه کنید.
یکی از موارد مشابه قمار است. اپراتورهای کازینو در لاس وگاس همیشه در مکان هایی که فعالیت مجاز نیست تبلیغ می کنند. اما دیوان عالی محدودیت هایی را برای این عمل مجاز دانسته است. آقای ولوخ به تصمیمی در سال 1993 اشاره کرد، ایالات متحده علیه شرکت پخش اج، که قانون فدرال را مبنی بر ممنوعیت تبلیغات در مورد بخت آزمایی در ایالت هایی که به آنها اجازه نمی دهد، تایید کرد.