مروجین کشتی در رویدادهایی در آبجوسازی ها که اغلب فضای کافی را ارائه می دهند - یک حلقه و نرده های حفاظ اطراف آن به تنهایی به 400 فوت مربع نیاز دارد - و طرفداران مشتاق به موفقیت دست می یابند. نلیو کومو کاستا، مدیر اجرایی کشتی قهرمانی ساحلی، که ماهانه Bash در مسابقات Brew را در Unbranded Brewing در Hialeah، فلوریدا تولید می کند، گفت: «ما این جمعیت را دریافت می کنیم که فقط می خواهند رها شوند.
با این حال، برخی از کشتی گیران مدرن در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 با تلقی کردن مصرف آبجو به عنوان تماشایی و براندازی نمایشی، هواداران خود را پرورش دادند. ساندمن جیمز فولینگتون قوطی های آبجو را روی سرش شکست و استون کلد استیو آستین با مشت های لاگر خانگی به همه جا کف می ریخت.
طرفداران اجراهای آبجو ریختن را تشویق می کردند، اما شرکت های آبجو کمتر شیفته شخصیت پرخاشگر آقای آستین بودند. آقای آستین می گوید: «ما به یک برند علاقه مند شدیم، اما آن ها با یک تیرک 10 فوتی ما را لمس نمی کردند.»
کشتی گیران نیز در حال افتتاح آبجوسازی هستند. تونی دپن کشتی گیر کهنه کار که در رویداد شهر سبز اجرا کرد، در سال 2017 با دوستانش آب جوشی خانگی را آغاز کرد و در جولای گذشته، آقای دپن و برادران تایلر و کانلان بودواش، Pilger Ruh Brewing را در پوتس ویل افتتاح کردند. طرفداران کشتی پهلوانی به طور منظم قبل از شرکت در رویدادها به آنجا می روند.
نیمه دیگر آقای ولنتاین را در سال 2017 استخدام کرد (او گفت: "من یک شخص بزرگ هستم، و آنها فقط به یک شخص بزرگ نیاز دارند که گاهی اوقات بتواند وسایل را بلند کند") و او به زودی فرصتی را دید که اشتیاق خود را با محل کارش مخلوط کند. آیا جشنواره آبجو با کشتی هیجان انگیزتر نخواهد بود؟
هر 30 دقیقه در طول این جشنواره چهار ساعته، که یک دوره شنبه نیز برگزار می شد، تماشاگرانی که آبجوی مه آلود در دست داشتند دور یک حلقه کشتی جمع می شدند تا شادی کنند و تشویق کنند. کشتی گیران اسپندکس پوش با نام های صحنه ای مانند مانبون ژسوس، رکس لاولس و کازانووا ولنتاین، بادی اسلم انجام می دادند و از روی طناب می پریدند، به تماشاگران می پریدند و گهگاه با چرخش بازوها و لوله های ترافیکی آسیب های نمایشی وارد می کردند.